ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը հայտարարել է, որ կքննարկի Իրանը կրկին ռմբակոծելու հնարավորությունը, եթե Թեհրանն ուրանը հարստացնի մինչև «տագնապալի» մակարդակի։ Թրամփը հավելել է, որ կցանկանար տեսնել, թե ինչպես են Միջազգային ատոմային էներգիայի գործակալության կամ այլ հեղինակավոր աղբյուրի տեսուչները ստուգում Իրանի միջուկային օբյեկտներն անցյալ շաբաթավերջին դրանց ռմբակոծությունից հետո։               
 

ՄԵԿԴԱՐՅԱ ԼՌՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՐԿ Է ԿՈՉԵԼ ԻՐ ԱՆՈՒՆՈՎ

ՄԵԿԴԱՐՅԱ ԼՌՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՐԿ Է ԿՈՉԵԼ ԻՐ ԱՆՈՒՆՈՎ
14.09.2010 | 00:00

Սեպտեմբերի 19-ին Աղթամարի Սուրբ Խաչ հայկական եկեղեցու վրա խաչի տեղադրման թուրքական իշխանությունների թույլտվությունն ու պատարագի կազմակերպումը տրամաբանական հարց բարձրացրին` ինչո՞վ է իրականում պայմանավորված թուրքական կառավարության բարեհաճությունը։ Վանի նահանգապետ Մյունիր Քարաօղլուն ի սկզբանե հստակեցրեց. «Այն իրողությունը, որ Սուրբ Խաչում թույլատրվում է տարին մեկ հոգևոր արարողություն կազմակերպել, չի նշանակում, որ այն կորցնում է թանգարանի իր կարգավիճակը: Որևէ թանգարան չի կարող կլոր տարին գործել նաև որպես եկեղեցի: Սա պարզապես բարի կամքի մեծ դրսևորում էր մշակույթի նախարարության կողմից»:
Բոլորովին վերջերս պարզվեց, որ սեպտեմբերի 19-ին Աղթամարի Սուրբ Խաչ եկեղեցու գմբեթի վրա խաչ չի տեղադրվելու` տեխնիկական պատճառներով: Կատակ բան չէ 200 կգ խաչը տեղադրելը: Խաչը տեղադրելը կմնա պատարագից հետո, իսկ մինչ այդ կցուցադրվի եկեղեցու բոլոր այցելուներին:
Քարաօղլուն հայտնել է, որ Վանի մերձակայքում գտնվող հայկական եկեղեցիներից առնվազն երկուսը նույնպես վերանորոգվելու են: Հետո՞ ինչ, որ Արևմտյան Հայաստանի տարածքում գտնվող ավելի քան 2000 հայկական եկեղեցիներ, վանքեր Թուրքիայի «հետևողական» քաղաքականության շնորհիվ քանդվել են, ոչնչացվել կամ օգտագործվել այլ նպատակներով: Ի դեպ, ոչնչացման վտանգի տակ էր նաև Սուրբ Խաչը, որը փրկվեց մի շարք թուրք պաշտոնյաների միջամտության շնորհիվ ու 2007-ին ստացավ թանգարանի կարգավիճակ: Ինչպես ասում են` Սուրբ Խաչը փրկվեց իր աշխարհահռչակ լինելու շնորհիվ: Անցնենք առաջ: Պատարագին զուգահեռ Վանում կմեկնարկեն հայ-թուրքական մշակույթի օրեր, և, առհասարակ, սեպտեմբերի 19-ի արարողությանն իշխանությունները բավականին լրջորեն են նախապատրաստվում: Հյուրանոցային համարների սղության պատճառով հայ ուխտավորների տեղավորման հարցը լուծելու համար տեղական իշխանությունները փորձել են տեղեր ազատել Վանի ուսանողական հանրակացարաններում, դիմել են նաև քաղաքի շարքային բնակիչների օգնությանը: Վանում բնակվող ավելի քան 1000 ընտանիք արդեն իսկ ցանկություն է հայտնել հյուրընկալելու ժամանող ուխտավորներին: Այդ ընտանիքները մանրակրկիտ ստուգման են ենթարկվում, անվտանգության հետ կապված որևէ խնդիր չի ծագի` ընդգծում են թուրքական իշխանությունները: Անվտանգության ապահովումը շատ հեռու է գնում: Թուրք պաշտոնյաները կասկածում են, որ հյուրընկալող ընտանիքները կարող են Հայոց ցեղասպանության զոհերի թրքացած կամ քրդացած մնացորդներ լինել: Վանում մի շարք ընտանիքների պաշտոնապես արգելվել է իրենց տներում հյուրընկալել սփյուռքահայերին։
Թվում է` պատարագին մասնակցել-չմասնակցելու խնդիր չի կարող լինել: Ո՞ր հայն իրեն կզրկի Աղթամարի Սուրբ Խաչում պատարագին մասնակցելու «պարտավորությունից»: Բայց խնդիրը (և ոչ բարի կամքի դրսևորումը) էմոցիոնալ շերտից տեղափոխվում է քաղաքական հարթություն: Հարց է առաջանում` որքանո՞վ է տեղին և շրջահայաց թուրքական կառավարության այս շոուին մասնակցելը: Մեկդարյա լռությունից հետո մեկօրյա արարողության թույլտվությանը թանգարան որակվող եկեղեցում դժվար է միանշանակ բնորոշում տալ: Հայկական կողմի արձագանքները տարբեր են: «Քաղաքական շոու», «հրապարակային խեղկատակություն», «միջազգային հանրությանը մոլորության մեջ գցող սադրանք»` այսպես են բնորոշում հասարակական - քաղաքական որոշ գործիչներ և պատարագը բոյկոտելու կոչ անում, ընդգծում, որ մասնակցելով պատարագին, ինչ-որ տեղ նպաստում ենք Թուրքիայի սադրանքին, որի գլխավոր նպատակը քարոզչական միավորներ շահելն է Եվրամիությունից և Միացյալ Նահանգներից` կեղծ հանդուրժողականություն դրսևորելով քրիստոնյաների և փոքրամասնությունների հանդեպ: Ներկայացումը հաշվարկված է բոլոր կողմերից: Թուրքիան մեկօրյա պատարագով միլիոնավոր օգուտներ կքաղի սեպտեմբերի 19-ին սպասվող 5000 զբոսաշրջիկներից (ըստ կանխատեսումների` Վանի զբոսաշրջիկների թիվը հետագա ամիսներին կհասնի միլիոնի): Վեհանձն քայլի դիմաց նույնպիսի պատասխան կսպասի հայերի կողմից: Էլ չասենք, որ լուսարձակումն ապահովված է: Վանի նահանգապետ Մունիր Կարաօղլուն անձամբ է փորձարկել Աղթամար կղզին արևային էներգիայով լուսավորելու սարքավորումները, անգամ հանդես է եկել հուզիչ ելույթով, հիշեցրել, որ պատմության ընթացքում հայերի հետ եղբայրաբար և բարեկամաբար են ապրել, հիմա էլ ուզում են նույն կերպ դիմավորել ու պատվել նրանց: Բայց, արի ու տես, Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսությունը հրաժարվում է պատարագին մասնակցելուց և դատապարտում է Թուրքիայի նենգ դիվանագիտությունը` վերահաստատելով Հայոց ցեղասպանության ճանաչման և դրա դիմաց հատուցման` Թուրքիային ուղղած իր պահանջը: Հայ հոգևորականների համոզմամբ` Սուրբ Խաչ եկեղեցում աղոթքի և պատարագի ուժն ուրիշ է լինելու, և այդ զորավոր աղոթքը շատ բան է փոխելու: Նախնական որոշման համաձայն` Մայր աթոռ Սուրբ Էջմիածինն իր երկու բարձրաստիճան եկեղեցականներին ուղարկելու էր Սուրբ Խաչ եկեղեցում մատուցվելիք պատարագին: Նրանք դեմ էին պատարագը բոյկոտելու կոչերին, այն համոզմամբ, որ մենք պետք է անգամ այդ մեկ օրն օգտագործենք, որպեսզի հերթական անգամ պահպանենք մեր իրավունքները, մեր մասնակցությամբ վավերացնենք սրբավայրի պատկանելությունը: Սակայն անհիմն պատճառներով խաչի տեղադրման հետաձգման մասին Թուրքիայի իշխանությունների արած հայտարարությանը հաջորդեց Մայր աթոռ Սուրբ Էջմիածնի նոր որոշումը` սեպտեմբերի 19-ի պատարագին իր ներկայացուցիչների մասնակցությունն առկախելու մասին:
Իհարկե, 10-րդ դարի հայկական եկեղեցում արարողություն անցկացնելու համար թույլտվություն չպետք է խնդրեինք, ավելին, զավեշտ է թվում այս դեպքում Թուրքիայի միջամտությունը, եկեղեցիները պետք է պատկանեին Պոլսո Հայոց պատրիարքարանին, տաճարը չպետք է զրկվեր խաչից… Սակայն պատարագի թույլտվություն ենք ստանում և, գոհանալու փոխարեն, դեռ պահանջներ ներկայացնում: Դարավոր պատմություն ունեցող հնամյա եկեղեցին գուցե կարոտ է աղոթքի, բայց այդ մեկօրյա աղոթքը, համեմված թուրքական կառավարության բեմականացմամբ, ավելի ցավոտ է դարձնում պատարագից առաջ ու հետո ձգվող լռությունը:
Մասնակցե՞լ, թե՞ ամեն գնով բոյկոտել Թուրքիայի ծրագիրը: Պետական գործիչները կոչ են անում անխաչ ու չօծված եկեղեցում բացառել պետական կառույցների մասնակցությունը: Մարդկանց հոսքը կանխել դժվար թե հաջողվի: Մնում է չկորցնել չափի զգացումը: Թուրքական կառավարության բարեհաճ ժեստին հարկ է նույնատիպ պատասխան տալ: Քարոզչական խորամանկ արշավի դեմ ձեռնարկել նույնպիսի արշավ: Մի տարբերությամբ` ոչ թե հարմարեցնել, խեղել, այլ ներկայացնել ճշմարտությունն ինչպես որ է: Իսկ ո՞ւմ է ձեռնտու ճշմարտությունը, երկար լռած պատարագը: Ամայացած Աղթամարի չգործող եկեղեցին, ի վերջո, պիտի պատմի հազարամյակների իր պատմությունը: Մեկդարյա լռությունը հարկ է կոչել իր անունով:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Հ. Գ.- Թուրքական կառավարությունը նույնիսկ հոգ է տանում այցելուների հարմարավետ ուղևորության մասին, ուզում են մի քանի օրով բացել սահմանը Հայաստանից «Հայաստան», որ երկար ճանապարհը չհոգնեցնի ուխտավորներին:

Դիտվել է՝ 1834

Մեկնաբանություններ